Do końca kwietnia w Galerii Szklanej oglądać można prace Jacka Kogutka, zmarłego w 2020 roku rzeźbiarza, konserwatora dzieł sztuki, pochodzącego z Zakopanego.
Gośćmi wernisażu (21 marca) byli m.in. znajomi przyjaciele artysty. Artystyczną spuścizną Jacka Kogutka opiekują się Maria i Stanisław Cukrowie z Zakopanego. Wraz z przyjaciółmi artysty organizują wystawy upamiętniające tę wyjątkową postać i jego wyjątkowe dzieła.
Jacek Kogutek (1958–2020) – artysta rzeźbiarz, specjalista w dziedzinie konserwacji zabytków oraz projektant ogrodów, a także miłośnik żeglarstwa. Urodził się w Zakopanem, gdzie uczęszczał do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara. Kontynuował edukację na kierunku konserwacja zabytków w Tarnowie, a później studiował konserwację zabytkowej architektury na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jego twórczość zyskała międzynarodowe uznanie – w 1994 i 1996 roku otrzymał wyróżnienia na Biennale Internazionale Dantesca w Rawennie za rzeźby Wrota Piekieł oraz L'attesa (Wrota Czyśćca). Brał udział w tworzeniu szesnastu pomników upamiętniających żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie pod dowództwem gen. Władysława Andersa, które znajdują się na terenie Uzbekistanu i Kazachstanu. W swojej karierze zrealizował liczne projekty konserwatorskie i rekonstrukcyjne, m.in. na zamkach w Nowym Wiśniczu i Suchej Beskidzkiej, a także w kościołach, cerkwiach oraz przy odtwarzaniu detali architektonicznych, sklepień gotyckich i rzeźb. Zajmował się również pozłotnictwem. Za wyjątkowy wkład w upamiętnienie żołnierzy ukraińskich poległych w latach 1918–1921 w walce z bolszewicką Rosją (rzeźbiarskie elementy na cmentarzu w Łańcucie) został pośmiertnie uhonorowany Medalem Świętych Cyryla i Metodego. Swoje prace prezentował na wystawach w Polsce i innych krajach europejskich. Od 1992 roku mieszkał i tworzył w Soninie (gmina Łańcut), gdzie również został pochowany.
fot. Jacek Pasternak